Gebak en desserts uit Oostenrijk
In het land van de duizend toetjes
Sachertorte, het chocoladevlaggenschip van Oostenrijk, is wereldberoemd geworden. En het is slechts een van de suikerzoete succesverhalen die hier sinds de keizertijd zijn geschreven. In dit land is het dessert net zo belangrijk als gekookt rundvlees of spaetzle met kaas in het hoofdgerecht. En sommige desserts, zoals Kaiserschmarren of abrikozenknoedels, worden zelfs als hoofdgerecht geserveerd.
Meer dan honderd jaar geleden waren er al verschillende banketbakkers in Wenen die naam maakten. De besten van hen mochten de hunkering naar zoetigheden aan het keizerlijke hof stillen - als koninklijke en keizerlijke (kortweg: k. u. k.) hofleveranciers. Onder hen waren de beroemde Weense Demel banketbakkerij of de Sacher, waar de Sacher-taart tot op de dag van vandaag wordt gemaakt volgens een geheim recept.
De top 5 van de Hof banketbakkerijen
De beste adresjes voor zoete lekkernijen
Taartklassiekers
Een taart schrijft geschiedenis
Wenen, 1832: We zijn aan het hof van prins Metternich. Er is paniek in de keuken: De chef de cuisine is ziek geworden! Hij kon niet langer het o zo belangrijke dessert bereiden, de zoete bekroning van het avondmaal. Maar gelukkig is er een getalenteerde leerling, Franz Sacher. Zonder aarzelen neemt hij het over en mengt bloem, boter, suiker, eieren en chocolade tot een compact deeg. Na het bakken smeert hij eerst een laag jam in het midden van de nog warme taart en bedekt vervolgens de hele taart met een dikke laag vloeibare, heerlijk geurende chocolade. De gasten aan het hof zijn verrukt over de puristische creatie - en de jonge banketbakker verwerft wereldfaam, waarvan hij op dat moment geen idee kon hebben.
Klassieke desserts uit heel Oostenrijk
Liefde op het eerste gezicht
Het is aan keizerin Maria Theresia te danken dat de apfelstrudel in de 18e eeuw de zoete ster op dessertborden werd en nu wordt beschouwd als een nationaal gerecht: ze hield van het dessert gevuld met verse, sappige appels, kaneel, sultana's en suiker in flinterdun strudeldeeg, dat knapperig smaakte als je erin beet en zo mooi stoomde als het vers uit de oven werd geserveerd. Het oudste recept voor apfelstrudel dateert zelfs uit 1696.
Tegenwoordig kun je zien hoe de strudel wordt gemaakt - de grote kunst is om het deeg zo dun uit te rekken dat het doorzichtig wordt - op de apfelstrudelvoorstellingen in het Café Residenz in paleis Schönbrunn. Proeven is natuurlijk inbegrepen. Precies in de oude, prachtige hofbakkerij van weleer.
