Skitoeren in Oostenrijk
Van alle verschillende soorten skiën die ik heb geprobeerd, heb ik skitouren altijd het dichtst bij echte skivrijheid gevonden. Ik heb het gebruikelijke alpineskiën geprobeerd, natuurlijk, monoski, Telemark en genoten van de stilte van het bos tijdens langlaufen. Een afdaling buiten de piste op een freeride ski komt in de buurt, ik bedoel het heeft "vrij" in de titel.
Ik had besloten om toerskiën te proberen, zoals velen doen, als mijn volgende stap na het beheersen van mijn freeride (en zelfs een beetje snowboarden). Om eerlijk te zijn kostte het me eerst wat overtuigingskracht om het te proberen, terwijl vrienden enthousiast waren over hoe fantastisch toeren was, een gevoel van ontsnappen aan de alledaagse wereld zoals niets anders beloofde.
Maar een berg op "skiën" (wat cool klinkt, maar in wezen bergopwaarts lopen is om je bochten naar beneden te "verdienen") terwijl skigebieden miljoenen euro's investeren in fantastische snelle nieuwe liften met verwarmde leren stoelen om dat zware werk voor je te doen, leek me een beetje, nou ja, zinloos. In wezen dacht ik: "Wat is daar nou leuk aan?"
Maar omdat het Oostenrijk was, werd me beloofd dat mijn tour me naar een berghut zou brengen voor een unieke overnachting. Een geweldige maaltijd, een spectaculaire zonsopgang en dan afdalen en onze eigen sporen trekken in de poedersneeuw. Ik besloot het erop te wagen en het onbekende te betreden... met een ervaren lokale gids natuurlijk.
Na wat tijd in het skigebied te hebben doorgebracht om de verschillen te leren tussen mijn alpiene uitrusting en deze vergelijkbare maar nog steeds vrij onbekende toerset, ging ik verder met veel oefenen met de lawineveiligheidsuitrusting. Daarna was het tijd om mijn vertrouwen te stellen in mijn instructeur en gids en bergopwaarts te gaan, waarbij ik de basis van de skitechniek leerde op een helling die voor mij uitdagend genoeg was, maar voor mijn instructeur waarschijnlijk veel te gemakkelijk.
Maar ik kreeg de basis vrij snel onder de knie en verbeterde me snel naarmate ik de meest efficiënte stijgmethode onder de knie kreeg (ski's dicht bij de helling houden om de grip van de vellen elke keer te vernieuwen, glijden in plaats van stappen) en toen we de top bereikten, had ik een geweldig gevoel van prestatie en was ik ongeveer een steen lichter omdat ik zoveel gewicht had gezweet (dat ik er prompt weer aan toevoegde bij het avondeten).
Van de vele duizenden afdalingen die ik in de loop der jaren heb gemaakt, de een nog gedenkwaardiger dan de ander vanwege het landschap, de sneeuw, de mensen met wie ik was of een andere unieke factor, blijven er maar weinig zo in het geheugen hangen als de afdalingen waar ik mezelf op heb getild om naar beneden te skiën.
Naast de meestal gelukzalige, vredige poederafdaling, die alleen toegankelijk was voor degenen onder ons die op eigen kracht naar boven waren geklommen, voel ik ook een sterke band met de vroege, pionierende jaren van het skiën, voordat er liften waren en enorme tractoren om de pistes naar beneden te prepareren. In die tijd was de enige manier om überhaupt te kunnen skiën "toerskiën". Ik heb betoverende films gezien van onverschrokken skiërs in de Arlberg in de jaren 1920 en mijn gedachten dwalen altijd af naar die pioniers als ik aan het toerskiën ben.
Het is waar dat ik tijdens het toeren, vooral als het weer niet geweldig is en ik me moe voel met nog een lange weg te gaan, soms die gemakkelijkere manier van klimmen mis, maar het gevoel van prestatie als je je door de twijfels heen worstelt en de top bereikt, is bijna net zo goed als de vreugdevolle afzondering die je bereikt als je met je vrienden naar beneden skiet.
Toeren brengt je naar een ander niveau, een echt gevoel van bevrijding en echte ruimte om diep in te ademen en je problemen los te laten. Nu moet ik alleen nog mijn conditie op peil krijgen voordat ik iets uitdagenders ga doen.
Feiten - wat heb je nodig voor een skitocht?
Uitrusting
Kleding
Een goede beklimming bepaalt voor een groot deel het plezier (of juist niet) van je toerskidag. De vellen op de juiste manier op de onderkant van je ski's zetten en je binding en schoenen op de juiste manier instellen zijn allemaal vaardigheden die je moet leren. Als je eenmaal aan je beklimming begint, is een veelgemaakte fout voor beginners om je ski's van de grond te tillen als je omhoog skiet, terwijl het veel efficiënter is en energie bespaart als je je ski's laat glijden en contact houdt met de sneeuw.
Efficiënt gebruik van je stokken, waarbij je ze normaal gesproken iets voor je houdt om je benen te ondersteunen als je de volgende pas induwt, is ook een nuttige vaardigheid. Touringbindingen hebben verschillende hakinstellingen om je te helpen bij verschillende omstandigheden: vlak, middelhoog of hoog. Meestal zul je de "middelste" instelling gebruiken, die past bij de typische hellingshoek van de traverse.
In het begin zul je er waarschijnlijk niet mee te maken krijgen, maar als je op een steilere helling bergopwaarts moet draaien op een traverse, is er een techniek die je onder de knie moet krijgen, de kick turn, misschien wel een van de lastigste aspecten van skiën en zeker de moeite waard om van tevoren te oefenen als je weet dat je dit op de berg nodig zult hebben.
Als je eenmaal een beetje ervaring hebt met toerskiën en de lawineveiligheid onder de knie hebt, ben je misschien in het stadium dat je zelf een tocht gaat plannen in plaats van te vertrouwen op een instructeur of gids.
In dat stadium worden "planning en voorbereiding" veel belangrijker. Controleer je geplande route voordat je hem gaat proberen door kaarten en verslagen te bestuderen van mensen die er al geweest zijn.
Je zult ook het volgende willen controleren sneeuw-, weer- en lawineomstandigheden op de ochtend van je tocht om er zeker van te zijn dat deze gunstig zijn voor de hele dag. Als dat niet zo is, moet je bereid zijn om je plannen te wijzigen of je reis helemaal af te zeggen.
Skitochten zijn veel populairder in de late winter en het vroege voorjaar, met over het algemeen langere dagen en beter weer en een goede sneeuwbasis die hopelijk in de winter is opgebouwd.
Het verstandigste is om je inschrijven voor een beginnerscursus skitoeren bij een skischool of berggids, die in de meeste Oostenrijkse skioorden wordt aangeboden. Hier leer je hoe je de berg moet "lezen", hoe je potentieel gevaarlijk en waarschijnlijk veilig terrein moet herkennen en hoe je je lawinepieper moet gebruiken, evenals de sonde en schep die je bij je moet hebben voor het geval je de pech hebt dat je ze nodig hebt. Al deze uitrusting en de speciale toerski's, schoenen, stokken en vellen kunnen meestal in het skioord worden gehuurd.
Zelfs voordat je aan je cursus begint, kun je de optie krijgen om lawineveiligheidsuitrusting te testen in een testpark, dat in sommige resorts wordt aangeboden. Hier worden lawine reddingen gesimuleerd en kun je je zendontvanger techniek, sonde en schep onder de knie krijgen.
Veiligheid is zo'n belangrijke factor dat je wel gek zou zijn om alleen op pad te gaan, of zelfs met een groep vrienden als niet ten minste een van jullie al ervaren en bedreven is in veiligheid in de bergen.
De meeste skitochten beginnen onderaan de berg en je skin omhoog, maar je kunt natuurlijk ook een lift naar boven nemen en meer horizontaal skiën naar terrein dat je niet met de lift of te voet kunt bereiken. Uiteraard blijft veiligheid de eerste prioriteit bij het vinden van je route.
De beste toerskigebieden in Oostenrijk
Over de auteur
Patrick Thorne schrijft al bijna 40 jaar over skigebieden. In het begin van de jaren 1990 werd hij de eerste persoon die elk skigebied op de planeet wist te lokaliseren, uiteindelijk meer dan 6.500 plaatsen in 80 landen. Hij heeft er meer dan 300 bezocht en bij veel daarvan heeft hij gefreerid en geskitourd. Patrick heeft een dozijn skiboeken geschreven, waaronder de bestseller "Powder", een gids voor de 50 beste pistes ter wereld. Hij is redacteur van InTheSnow magazine en website voor meer dan een decennium en draagt bij aan tal van andere tijdschriften, kranten en websites. Hij is zich door persoonlijke ervaring bewust van de gevolgen van klimaatverandering en heeft daarom SaveOurSnow.com in 2004, gewijd aan verslaggeving over de strijd van de skigemeenschap met stijgende temperaturen. Patrick woont in de Schotse Hooglanden op een croft met zijn eigen kleine heuvel waar hij kan mini-skiën of freeriden als het sneeuwt.